senSiz kaLmak zaten öLmek !

“Bu kez ağlama,
Gül gözlerime,ayrılırken!
Bize ölümden ötesi yalan... '' Dedi.
Göğsüne bastırırken, ”en değerli “ hediyeyi
……..
Çeyrek kalmışken vuslata(aşka)
Gecenin nefesi değdi tenimize
Çekilmişken el ayak şehrin üzerinden
Sevdanın ateşi düştü içimize

Gök gürültüsü eşliğinde dalarken sevda uykusuna
En uzaktaki yıldız girdi düşlerimize
Süzülürken güneş nazlı bir gelin gibi pencerelerden
Ak ışıkları düştü üzerimize
Gözlerimi açarken gözbebeklerinde
Bıraktın dudaklarıma günaydınlı buselerini
İçerken ellerinden demli çayımı
Sıkıca kavrayıp bedenimi
Fısıldadın kulağıma;
“Bak! Hayal değil, gerçek işte…
Merhaba! Dedim güne kollarında”

Arşınlarken delice, sevda şehrinin sokaklarını
Selamladık avaz avaz şarkı söyleyen çocukları
Eşlik ederken onlara,
Sitem ettik bilmiyorlar diye
Sevdamızın(altın hızma) türküsünü

Özgürlüğe kaçan kürek mahkumları gibi
İlk kez görüyorduk sanki günışığını
Bizimdi şehrin tüm sokakları, parkları otobüs durakları
Ve tozlu yolları...
Şahit oldu sevdamıza
Soluklanmak için oturduğumuz otobüs durağı
Toplayıp bacaklarını kurulduğunda bankın üzerine
Karşıdaki bekçi yakaladı kaçamak öpüşlerimi

Sonraya bıraktık mantarlı gözlemeyi
Son değildi ki sevdamızın seferi
İlk kez kıskandım Ferhat’ı
Susadım diye ettiğinde sitemi
Kaçmak için akşam güneşinden
Tek tek dolaştık bankları
Biz kaçarken güneşten
Veda saati yakaladı bizi
………
Hiç korkmamıştım ölümden;
“Seni benden önce almasın yaradan” dediğin güne kadar
Korkuyorum! Şimdi
ölmekten değil ama
seni bensiz bırakmaktan!

Ölmek sensiz kalmak demek!
Sensiz kalmak zaten ölmek..!

_________________

KüÇük kıZıN öLüy0r,
kiMséYé sÖyLémé aNné..
aYakTa SaNsınLar ßéni haYaTa,
güLü0 SaNsInLar....
OnLar ßéni qüçLü biLiyor
OnLar én z0r qüNümdé ßiLé ayaKta ßiLiy0r
ßén asLında qüLérék qéçirdiğim hér qüNün aKşamı éVdé ağLarkén,
OnLar ßénim iÇimin sIzLadığını, yüréğiMin yanDığını biLmiyor...